فاطر رسا نور طراح و مجری پروژه های فیبر نوری

سلول‌‌های بدن با سیگنال ‌های الکتریکی رشد جنینی را هدایت می‌‌کنند و زخم‌ها را التیام می‌‌بخشند. اگر بتوانیم یاد بگیریم که این «کد بیوالکتریک» را تغییر دهیم، ممکن است بتوانیم از سرطان جلوگیری کنیم!

این نتیجه گیری از آزمایشی است که توسط پژوهشگر و مدرس دنی آدامز انجام شده است.

وقتی دنی آدامز برای اولین بار فیلم رشد بچه قورباغه را پخش کرد، چیزی برای دیدن وجود نداشت. دم قورباغه به اندازه کافی رشد کرده بود که بتواند از شات خارج شود و تنها یک صفحه خالی باقی بماند. او به یاد می آورد که دوربین تمام شب کار می‌کرد، بنابراین او با وظیفه‌شناسی نوار را به محض اینکه چیز جالبی گرفته بود، برگرداند. او می گوید: «فکم افتاد!»

این ویدئو جنین قورباغه ای را نشان می داد که مشغول تقسیم شدن برای تبدیل شدن به قورباغه است. سپس، این لکه ریز و صاف شروع به روشن شدن کرد. الگوهای الکتریکی مجموعه‌ای از تصاویر غیرقابل انکار را بر روی آن منعکس کردند: دو گوش، دو چشم، فک، یک بینی.

این پیش بینی‌های شبح مانند زیاد دوام نیاوردند، 2 یا 3 ساعت بعد، دقیقاً همان جایی که کار را استارت زدند، چیزهای واقعی ظاهر شدند: دو گوش، دو چشم، فک، یک بینی. در نهایت، این اثباتی بود که او در نقش خود در پروژه‌ای که یک دهه توسط مایکل لوین در دانشگاه تافتز در ماساچوست انجام شده بود، دنبال می‌کرد.

این نشان داد که الگوهای الکتریکی طرحی را ارائه می‌دهند که بدن در حال رشد را شکل می‌دهد و محل قرار دادن صورت و رشد سایر ویژگی‌های آن را هماهنگ می‌کند.

هر چند حیرت‌انگیز به نظر می‌رسد، این تنها یکی از نقش‌هایی است که الکتریسیته در زیست‌شناسی ایفا می‌کند. شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد، الکتریسیته علاوه بر آموزش توسعه، بر همه چیز از بهبود زخم گرفته تا سرطان تأثیر می‌گذارد. لوین می‌گوید: شیب‌های بیوالکتریک و ارتباطات برای زنده بودن ضروری هستند. اگر بتوانیم این "الکتروم" را ترسیم کنیم و رمزگشایی آن را یاد بگیریم، برخی از عواقب حیرت انگیز برای سلامتی ما فقط شروع کار خواهد بود.